Συχνές ερωτήσεις

Είναι ειδικότητα της οδοντιατρικής που ασχολείται με τη μετακίνηση δοντιών. Ο ορθοδοντικός είναι πρώτα οδοντίατρος και κατόπιν ειδικεύεται στην ορθοδοντική.

1. Η ορθοδοντική μπορεί να διορθώσει πρώτα από όλα τα στραβά δόντια, όσο στραβά κι αν είναι και σε οποιαδήποτε ηλικία και να πετύχει ένα όμορφο χαμόγελο.
2. Σε νεαρά άτομα μπορεί να διορθώσει και σκελετικά προβλήματα, όπως στενή πάνω γνάθο ή μικρή κάτω γνάθο.Επίσης μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την αύξηση των γνάθων (δηλαδή την περιοχή του στόματος και του σαγονιού) και να την κατευθύνει προς την ιδανική κατεύθυνση, προλαμβάνοντας έτσι σκελετικές ανωμαλίες..

   Στους ενήλικες, όπου η αύξηση έχει ολοκληρωθεί, οι σκελετικές ανωμαλίες διορθώνονται σε συνδυασμό με την γναθοχειρουργική.

3. Μπορεί να διορθώσει τη σύγκλειση, δηλαδή τον τρόπο που κλείνουν τα δόντια και να πετύχει ένα σωστό κλείσιμο του στόματος.
4. Μπορεί να τραβήξει δόντια έγκλειστα (δηλαδή δόντια που είναι μέσα στη γνάθο και δεν μπορούν να ανατείλουν) και να τα φέρει στο στόμα στη θέση τους.
5. Μπορεί να διευθετήσει ή να κλείσει πολλές φορές κενά που υπάρχουν στο στόμα λόγω κάποιων εξαγωγών ή συγγενούς έλλειψης δοντιών ή να ανορθώσει δόντια που έχουν γείρει, έτσι ώστε να γίνει μία σωστή προσθετική αποκατάσταση.
6. Μπορεί να μετακινήσει δόντια που έχουν αραιώσει ή αλλάξει θέση με την ηλικία λόγω περιοδοντίτιδας και να αποκαταστήσει το χαμόγελο.
7. Μπορεί να βοηθήσει στη διακοπή βλαβερών συνηθειών όπως ο θηλασμός του δακτύλου.

Ο πρώτος ορθοδοντικός έλεγχος πρέπει να γίνεται στην ηλικία των 6 έως 7 ετών.

Πολλοί γονείς νομίζουν ότι θα πρέπει να περιμένουν να ανατείλουν όλα τα μόνιμα δόντια. Όμως αυτό δεν είναι σωστό. Σε περιπτώσεις σκελετικών ανωμαλιών θα πρέπει να επέμβουμε πολύ νωρίς, όταν ο σκελετός είναι πολύ εύπλαστος, για να έχουμε τα βέλτιστα αποτελέσματα.

Επίσης υπάρχουν ανωμαλίες που αν δεν διορθωθούν αμέσως έχουν ολέθριες συνέπειες για το στόμα. Σε μικρή ηλικία επίσης εφαρμόζεται η προληπτική οδοντιατρική, που προλαμβάνει μελλοντικά προβλήματα, όπως το συνωστισμό, με την τοποθέτηση μηχανισμών διατήρησης χώρου, σε πρόωρη απώλεια νεογιλών δοντιών.

Επίσης σε μικρή ηλικίας μπορούν να τοποθετηθούν απλά ορθοδοντικά μηχανήματα που βοηθούν το παιδί να κόψει βλαβερές συνήθειες όπως ο θηλασμός του δακτύλου και η προώθηση της γλώσσας, που προκαλούν ορθοδοντικές ανωμαλίες.

1. Η στενή πάνω γνάθος, της οποίας η πιο συχνή αιτία είναι η στοματική αναπνοή, είναι μία από αυτές. Σε αυτήν την περίπτωση δεν κλείνει σωστά το στόμα και δυσκολεύεται η μάσηση. Για να αντισταθμιστεί αυτό, πολύ συχνά το παιδί γλιστράει την κάτω γνάθο προς τη μία πλευρά προκειμένου να βρεθούν περισσότερα σημεία επαφής με τα πάνω δόντια και να μπορέσει να μασήσει. Η πλαγιολίσθηση αυτή όμως προκαλεί ασυμμετρία, η οποία φαίνεται και στο πρόσωπο. Αν η σχέση των γνάθων δεν διορθωθεί άμεσα, η ασυμμετρία γίνεται μόνιμη, γιατί η κάτω γνάθος αναπτύσσεται πια σε αυτό το μοντέλο και από απλή πλαγιολίσθηση γίνεται σκελετική ασυμμετρία η οποία αλλοιώνει το πρόσωπο (φαίνεται και εξωτερικά) και διορθώνεται πλέον μόνο χειρουργικά.
2. Η πρόσθια σταυροειδής σύγκλιση, δηλαδή το ανάποδο κλείσιμο ενός ή περισσοτέρων μπροστινών δοντιών. Πρέπει να διορθωθεί άμεσα για δύο λόγους : α) είναι τραυματικό για τα κάτω δόντια (δέχονται υπερβολικές δυνάμεις) με αποτέλεσμα να κουνιούνται και να υποχωρούν τα ούλα τους και β) τα κάτω δόντια που κλείνουν ανάποδα, λειτουργουν σαν στοπ στην ανεμπόδιστη ανάπτυξη της άνω γνάθου.
3. Το ουλικό χαμόγελο, δηλαδή η εμφάνιση ούλων όταν το παιδί χαμογελάει, δεν είναι ευχάριστο αισθητικά και μπορεί να διορθωθεί πολύ καλά όταν η θεραπεία ξεκινήσει πολύ νωρίς.
4. Ο προγναθισμός της κάτω γνάθου, ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα, μπορεί να ελεγχθεί εξαιρετικά όταν διαγνωσθεί έγκαιρα και η θεραπεία ξεκινήσει πολύ νωρίς.
5. Η χασμοδοντία, δηλαδή το άνοιγμα που αφήνουν κάποια δόντια όταν οι γνάθοι είναι κλειστές, είτε λόγω θηλασμού του δακτύλου είτε λόγω γενετικών πληροφοριών, διορθώνεται εύκολα σε μικρή ηλικία, ενώ αργότερα μόνο χειρουργικά.
6. Η μικρή κάτω γνάθος μπορεί να βοηθηθεί να μεγαλώσει προς τα εμπρός είτε με κάποια κινητά λειτουργικά μηχανήματα είτε με σταθερό απωθητήρα του χείλους.

Αυτά σε μεγάλη ηλικία δεν μπορούν να επιτευχθούν με μόνη την ορθοδοντική.

1. Κληρονομικές αιτίες, όπως ο προγναθισμός της κάτω γνάθου και γενικά ο τύπος του σκελετού του προσώπου, η δυσαρμονία του μεγέθους των γνάθων και των δοντιών, με αποτέλεσμα τον συνωστισμό ή την αραιοδοντία, η συγγενής έλλειψη δοντιών που προκαλεί κενά στο στόμα.
2. Η στοματική αναπνοή, σε περιπτώσεις που υπάρχει εμπόδιο στη μύτη, όπως αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) ή πολύ έντονη και συχνή αλλεργική ρινίτιδα. Στις περιπτώσεις αυτές αναπτύσσεται στενή πάνω γνάθος που μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμες ασυμμετρίες του προσώπου (βλ. προηγούμενη ερώτηση)
3. Βλαβερές συνήθειες όπως ο θηλασμός του δακτύλου, που συνήθως σπρώχνει τα πάνω δόντια προς τα έξω και πάνω, ανάλογα βέβαια πώς τοποθετείται το δάκτυλο.
4. Η πιπίλα, που μέχρι τα 3 χρόνια δεν βλάπτει, αλλά αν κρατηθεί παραπάνω αρχίζει να προκαλεί ορθοδοντικές ανωμαλίες
5. Η βρεφική κατάποση, ο τρόπος κατάποσης που έχουν τα βρέφη, με προώθηση της γλώσσας προς τα εμπρός, που αν δεν αλλάξει στη νηπιακή ηλικία σπρώχνει τα δόντια προς τα έξω και δημιουργεί κενά.
6. Η πρόωρη απώλεια ενός ή περισσότερων νεογιλών δοντιών, χωρίς την άμεση τοποθέτηση μηχανήματος διατήρησης χώρου, οπότε ο χώρος του καταλαμβάνεται από τα διπλανά και όταν έρθει ο καιρός του μόνιμου να ανατείλει, δεν χωράει.

Το ίδιο συμβαίνει με τερηδονισμένα ή σπασμένα νεογιλά δόντια, που έχει μικρύνει το μέγεθός τους και κρατούν χώρο μικρότερο από αυτόν που χρειάζεται το μόνιμο.

Kαι βέβαια σε όλες τις ηλικίες μπορούμε να ισιώσουμε τα δόντια, να κλείσουμε κενά, να διορθώσουμε τη σύγκλιση.

Έχουμε περιοριμούς μόνο σε σκελετικές ανωμαλίες, μια και τα οστά είναι τελικά διαμορφωμένα. Όμως και πάλι μπορούμε να καμουφλάρουμε ένα σκελετικό πρόβλημα ή να συνεργαστούμε με τη γναθοχειρουργική και να το διορθώσουμε πλήρως

Kαι βέβαια αρκεί να έχει προηγηθεί μια καλή περιοδοντική θεραπεία και να υπάρχει πλήρης έλεγχος της φλεγμονής. Τα περιοδοντικά δόντια πολλές φορές, λόγω της απώλειας μεγάλου μέρους του οστού που τα στηρίζει, μεταναστεύουν και αραιώνουν. Έτσι υπάρχει απόλυτη ένδειξη ορθοδοντικής θεραπείας, προκειμένου να αποκατασταθεί ένα ευχάριστο χαμόγελο.

Πάντα μετά την ορθοδοντική ακολουθεί συγκράτηση, για διατήρηση του αποτελέσματος.

Αυτή η φάση είναι απαραίτητη για να μην επιτραπούν μικρομετακινήσεις στα δόντια και γίνεται συνήθως με κινητά μηχανήματα (μασελάκια) ή με διαφανή συγκρατητικό νάρθηκα ή και με ακίνητους μηχανισμούς (σύρμα κολλημένο στην πίσω πλευρά των μπροστινών δοντιών). Ο τρόπος και η διάρκεια της συγκράτησης κρίνεται από τον ορθοδοντικό. Η απόλυτη συνεργασία του ασθενούς στη φάση αυτή είναι καθοριστική για τη διατήρηση του αποτελέσματος.

Στο ιατρείο μας παρακολουθούμε με υπευθυνότητα τους ασθενείς μας στη φάση της συγκράτησης για πολλά χρόνια μετά τη θεραπεία, και δεν αφήνουμε τίποτα στην τύχη.