Αυτά κολλώνται σε κάθε δόντι χωριστά και ενώνονται μεταξύ τους με σύρμα, το τόξο, το οποίο ασκεί δυνάμεις. Δεν βγαίνουν. Είναι μηχανισμοί ακριβείας, έχουν τις περισσότερες δυνατότητες και χρειάζονται εξειδικευμένο ορθοδοντικό για να τα χειριστεί. Έχουν τη δυνατότητα να διορθώσουν και τις πιο δύσκολες περιπτώσεις. Ενδείκνυνται για τα παιδιά, τους εφήβους και τις δύσκολες περιπτώσεις ενηλίκων.

Είναι δύο τύποι :

Α) μεταλλικά (τα ανθεκτικότερα), τα οποία μπορεί να δεχθούν και χρωματιστά λαστιχάκια που τους προσδίδουν ευχάριστη εμφάνιση για τα παιδιά

Β) λευκά, τα οποία είναι πολύ διακριτικά, σχεδόν δεν φαίνονται, και ενδείκνυνται πιο πολύ για ενήλικες

Πρόκειται για μία σειρά λεπτών διαφανών ναρθήκων, οι οποίοι κατασκευάζονται με τη βοήθεια ειδικού προγράμματος ηλεκτρονικών υπολογιστών σε σταδιακά βελτιούμενες θέσεις των δοντιών, μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο αριθμός των ναρθήκων που θα χρησιμοποιηθεί εξαρτάται από τη βαρύτητα του προβλήματος. Οι νάρθηκες αυτοί φοριούνται περίπου 10-15 μέρες ο καθένας, 22 ώρες το 24ωρο, δηλαδή συνέχεια, εκτός από την ώρα του φαγητού και του βουρτσίσματος των δοντιών. Ασκούν ήπιες δυνάμεις στα δόντια και έτσι τα μετακινούν. Δεν προκαλούν πόνο, αλλά ίσως μια ελαφριά πίεση τις 2-3 πρώτες μέρες που θα φορεθεί ένας καινούργιος νάρθηκας.

Δεν τους χρησιμοποιούμε στα παιδιά, αλλά μόνο σε άτομα που έχουν όλα τα μόνιμα δόντια, κυρίως σε ενήλικες και άτομα άνω των 15-16 ετών.
Δεν ενδείκνυνται για όλες τις ορθοδοντικές ανωμαλίες, αλλά μόνο για ήπιες και μέτριας βαρύτητας. Για τις δύσκολες περιπτώσεις χρησιμοποιούμε τα κολλημένα σιδεράκια.

Πρόκειται για τα μηχανήματα που μπαίνουν και βγαίνουν, τα γνωστά μασελάκια. Χρησιμοποιούνται συχνά στα παιδιά για διόρθωση απλών προβλημάτων, αλλά και σε ενήλικες για να κλείσουν κενά, να υψώσουν την άρθρωση, να μετακινήσουν 1-2 δόντια ή και σαν συγκρατητικά. Οι δυνατότητές τους όμως είναι περιορισμένες.

Επίσης στα κινητά μηχανήματα ανήκουν και τα λειτουργικά μηχανήματα, που χρησιμοποιούνται στα παιδιά για να ενεργοποιήσουν την αύξηση των οστών προς μία κατεύθυνση. Κυρίως για να ενεργοποιήσουν την αύξηση της κάτω γνάθου.